Układ odpornościowy rozwija się wraz z wiekiem. Po przyjściu na świat, noworodek posiada jedynie tzw. odporność wrodzoną, czyli naturalne przeciwciała, które zostały przekazane mu przez matkę w okresie życia płodowego oraz w czasie karmienia piersią.
Jednak przeciwciała te zanikają około 3.-6. miesiąca życia. Wówczas układ immunologiczny malca jest bardzo słaby i w konsekwencji wyjątkowo narażony na ataki różnych wirusów i bakterii. Jedynie szczepienia są wtedy w stanie uchronić dziecko przed groźnymi chorobami zakaźnymi, zagrażającymi nie tylko jego zdrowiu, ale często także życiu.
Dlatego właśnie nie należy ich unikać. Aby dawały jeszcze lepszą ochronę, trzeba szczepić dzieci masowo. Tylko uodpornienie wysokiego odsetka osób (ponad 80-90 proc.) daje maksymalną ochronę przed zakażeniem.

Dla dzieci w Polsce dostępne są szczepionki bezpłatne (tzw. obowiązkowe) oraz odpłatne (tzw. zalecane) bezpłatne, zapewniające najwęższy zakres ochrony przeciwko:

• gruźlicy
• wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (tzw. żółtaczce wszczepiennej)
• błonicy (dyfteryt) i tężcowi oraz krztuścowi (koklusz)
• pałeczce hemofilnej typu b („hemofilus")
• wirusowemu porażeniu dziecięcemu (polio, choroba Heinego i Mediny)
• odrze i śwince oraz różyczce

odpłatne, rozszerzające parasol ochronny, których dodanie do szczepionek bezpłatnych zapewnia maksymalny zakres ochrony dziecka malucha także przed:

• • pneumokokami
  • rotawirusami
  • meningokokami
  • ospie wietrznej
  • grypie
  • i wirusowemu zapaleniu wątroby typu A (tzw. żółtaczce pokarmowej)
• odpłatne, poprawiające komfort dziecka i zmniejszające liczbę zastrzyków - tzw. szczepionki wieloskładnikowe, które w jednej strzykawce zawierają kilka szczepionek obowiązkowych, co umożliwia zmniejszenie liczby zastrzyków wykonywanych podczas każdej wizyty o 1—3 (w ciągu pierwszych 2 lat życia to 7—9 ukłuć mniej).

Zaszczepcie swoje dziecko zgodnie z zalecanym programem szczepień i nie odkładajcie zaplanowanych wizyt u lekarza. Rozszerzona ochrona jest szczególnie ważna dla dzieci, które:

• będą korzystać lub korzystają ze żłobka i przedszkola, gdyż ryzyko zachorowania na choroby zakaźne jest u nich znacznie większe niż przeciętne
• mają starsze rodzeństwo uczęszczające do żłobka, przedszkola lub szkoły - starsze dzieci, zwłaszcza nieszczepione, często są źródłem zakażenia młodszych
• mają rodziców pracujących w szpitalu, żłobku, przedszkolu, szkole lub domu dziecka - w tych placówkach choroby zakaźne występują znacznie częściej niż przeciętnie, a rodzice mogą przenieść zakażenie na swoje dzieci
• wyjeżdżają za granicę (np. na wakacje), zwłaszcza w rejony częstego występowania niektórych chorób (np. biegunki rotawirusowej, wirusowego zapalenia wątroby, błonicy, krztuśca, wirusowego porażenia dziecięcego, meningokoków itp.)
• często przebywają w szpitalu z powodu choroby przewlekłej lub innych przyczyn (np. wcześniaki) - ryzyko niektórych chorób zakaźnych (np. biegunki rotawirusowej, grypy, wirusowego zapalenia wątroby typu B, ospy wietrznej itp.) jest w szpitalu większe niż przeciętne; ponadto choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, są dla dzieci chorych przewlekle niepotrzebnym dodatkowym obciążeniem, a wiele z nich przebiega ciężej lub z poważniejszymi powikłaniami.

Szczepienia ochronne to najskuteczniejsza metoda ochrony przed groźnymi chorobami. Zakres tej ochrony i realizacja programu szczepień ochronnych zależą od rodziców. Warto zastanowić się nad wyborem szczepień jeszcze w trakcie ciąży lub jak najszybciej po przyjściu dziecka na świat
W ciągu pierwszych 2 lat życia dzieci mogą otrzymać szczepionki: